خوشا آنان که...

این پنجشنبه آیات بعدی سوره فاطر رو خوندیم:

یا أَیهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِی الْحَمِیدُ(فاطر/15) 

ای مردم شما نیازمند به خدائید؛ تنها خداوند است که بی‌نیاز و شایسته هر گونه حمد و ستایش است!

در ادامه آیات قبلی که دائم قدرت خدا رو یادآوری می کرد و می گفت به کسی و چیزی جز او نباید امیدوار بود، این آیه هم میگه نیاز ما به خدا یک نیاز حقیقی و همیشگی است ولی نیازهای دیگه موقت یا غیر واقعی اند زیرا تنها بی نیاز در عالم اوست پس فقط او می تونه برطرف کننده ی نیاز دیگران باشه! کسی جز او شایسته ی ستایش نیست.

إِنْ یشَأْ یذْهِبْکُمْ وَیأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ(فاطر/16)  وَمَا ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ(فاطر/17) 

اگر بخواهد شما را می‌برد و خلق جدیدی می‌آورد؛  و این برای خداوند مشکل نیست!

گویا این آیه، باز نیاز خدا به بنده ها رو نفی می کنه و میگه نباید فکر کنیم خدا یا دین خدا به ما نیازی داره! لیلا می گفت گاهی ما فکر می کنیم این ما هستیم که دین خدا رو حفظ می کنیم، درحالیکه خدا میگه هرلحظه اراده کنه ما رو با خلق بهتری جایگزین می کنه! تلاش ما باید این باشه که خدا ما رو برای خدمت به خودش و دین خودش بپذیره وگرنه در این راه، به از ما کم نباشد!  

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا یحْمَلْ مِنْهُ شَیءٌ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِینَ یخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَنْ تَزَکَّى فَإِنَّمَا یتَزَکَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ(فاطر/18)

هیچ گنهکاری بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌کشد؛ و اگر شخص سنگین‌باری دیگری را برای حمل گناه خود بخواند، چیزی از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزدیکان او باشد! تو فقط کسانی را بیم‌می‌دهی که از پروردگار خود در پنهانی می‌ترسند و نماز را برپا می‌دارند؛ و هر کس پاکی پیشه کند، نتیجه آن به خودش بازمی‌گردد؛ و بازگشت به سوی خداست!

این آیه هرکس رو مسئول رفتار خودش میدونه و ما باید مسئولیت اعمالمون رو قبول کنیم و عادت نکنیم دیگران رو سپر قرار بدیم. حتی همون طور که تو آیه های دیگه اشاره شده، شیطان یا انسان های دیگری که ما رو وسوسه کرده باشند، جوابگو نخواهند بود چون در نهایت تصمیم گیری و انجام هر کاری با اراده ی خودمونه.

معصومه می گفت چرا خدا گفته کسانی که "میترسند" نماز رو به پا میدارند؟ ملیحه گفت "خشیت" احساس نگرانی ناشی از محبت و دوست داشتن هست که باعث میشه مراقب رفتارت باشی کسی رو که دوست داری از خودت و رفتارت نرنجونی! ملیحه ادامه داد همه جا صحبت از "اقامه" ی نماز است نه خوندن اون، که به معنای " اقامه ی یاد خدا" در زندگی شخصی و هم در جامعه (به جماعت) است و مکرر به ما یادآوری می کنه هدف و مقصد و قبله مون چیه، تا در حرکت دائمی زندگی فردی و جمعی مون یادمون نره برای چی اینجا هستیم و مشغول بازی های دنیا نشیم! خلاصه باید سعی کنیم همیشه وجودمون مظهر اقامه ی یاد خدا باشه! خوشا آنان که دائم در نمازند...