...سیاهی برای کسی که غمناک است، انیس می شود. در محرّم هم دیده ای وقتی مردم سیاه می پوشند، این پیراهن سیاه چون تسلیت است، قلب را خوشحال و بچه ها را خوش عاقبت می کند. آری با یک پارچه سیاه قلب خوشحال می شود. چراکه در دنیا خودت یا دوست و رفیقت که ناراحت هستید یا ناراحتی ائمه علیهم السلام را دیده اید، آن وقت این سیاهی برای آنها تسلیت است. اینها همه از فطرت آدم سر می زند. هرچه به آدم بگویند نکن، باز هم می کند.
در صورتی که وقتی پدر یا مادر کسی می میرد، بیشتر از سه روز تسلیت جایز نیست. البته حرام نیست اما مکروه است. بعد از سه روز لازم نیست آدم به یاد کسی بیاورد که پدر یا مادرش مرده است. البته حال او را بپرسد، امّا یادآوری نکند بهتر است. البته این برای غیر معصوم است و کربلا را در همه ی عمر می شود یاد کرد. این بیان احکام و اخلاق است که کسی که دیگر غصّه دار یک مرحوم نیست (مرحومی که به فضای رحمت قدس الهی و رو به آخرت رفته) به یادش نیاور. بگذار که غافل شود و خوش باشد. امّا کربلا را هروقت و هرجا می توانید یاد کنید. یاد ائمه ی دیگر علیهم السلام هم عیبی ندارد چون کمک راه انسان است. آنها رو به مبدٲ خودشان رفته اند و شادی دارند. چون آنها و مٶمنین اهل ایمان که جای بدی نمی روند، جای خوب میروند...
مرحوم محمداسماعیل دولابی، جلد 4 طوبای محبت