اصلاح...

این جلسه در بحثی راجع به حرکت امام حسین، با اشاره به صحبت امام حسین علیه السلام که هدف از حرکتش رو اصلاح امت جدش معرفی می کنه، معلم گفت امام در پاسخ دعوت مردم، همه ی خطرات رو می پذیره و برای انجام وظیفه ی امامت، پیش قدم در پذیرش مشکلات می شه و هدفش رو "اصلاح" انسانها میدونه، میخواد اونها رو از جایی که هستن بالاتر ببره و رشد بده و هرگز کاری نمی کنه از اونی که هستن پست تر بشن. در این مسیر کسی رو پیش مرگ خودش نمی کنه، تمام مسئولیت ها رو خودش می پذیره و دست بقیه رو هم میگیره و بالا می کشه. معلم گفت امام هیچ جا از مردم طلبکار نبود، رفتار طلبکارانه نداشت و مثال اون رو فردی دونست که کاملاً سالمه و می تونه خلبان بشه، او باید این وظیفه رو انجام بده و بابتش از کسانیکه عینکی هستن، طلبی نداره.

معلم گفت دقت به خطبه های امام حسین علیه السلام نشون میده اول دشمن شناسی نیست بلکه ابتدا ارزش شناسی است. همیشه امام ابتدا "معروف" رو معرفی می کنن و مردم رو به زندگی درست و پیروی از معروف دعوت می کنن و در نهایت به دشمن شناسی و معرفی "منکر" می رسند. ما هم باید دقت کنیم برعکس عمل نکنیم، خیلی وقتا از اول به ما دشمن رو نشون میدن و می گن بزنش یا باهاش بجنگ! درحالیکه امام ابتدا "جهل" رو از بین می بره و معروف رو معرفی می کنه (با قول و با رفتار)، بعد انسان هایی که معروف رو شناخته و پذیرفته باشن، هرگز به دنبال منکر و اشتباه نخواهند رفت و دشمن رو به درستی شناسایی می کنن. معلم گفت در جامعه ای که ارزش ها همه طور دیگری تعریف بشن و براساس معروف از نظر خدا و قرآن نباشه، تعریف انسان روشنفکر، تعریف زندگی بهتر و برتر و ... عوض میشه. نهادینه کردن ارزش های خدا در زندگی مون باعث میشه وقتی بخواهیم "بدی" رو تعریف کنیم، اشتباه نکنیم. باید دقت کنیم وقتی میخوایم یه آدمی رو نقد کنیم چقدر به "تقوا" توجه می کنیم و چقدر به ظاهر و تحصیلات و کلاس اجتماعی و ... توجه می کنیم؟ اگه با تعریف ها و ارزش های خدا پیش نریم، توی جامعه جای خوب و بد عوض میشه، جای انسان ها عوض میشه و هیچ کس و هیچ چیز به جای خودش نخواهد بود. افراد پست بالا میان و افراد فرهیخته و الهی کنار میرن. خیلی خوبه که ما این دغدغه رو پیدا کنیم که خوب حقیقی کدومه و آیا در جای درستی قرار گرفته یا نه؟