خدا را دعوت کنیم...

پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود: بخوانید خدا را، یعنی دعا کنید. از خدا درخواست کنید، با خدا حرف بزنید. اُدعُوالله  خدا را دعوت کنید، خدا ما را دعوت کرده، ما هم خدا را دعوت کنیم  وَ ٲنتُم مُوقِنونَ بالاِجابَه  شما مٶمن هستید و ایمان دارید به اجابت خدا. یعنی خدا هم قبول کرده و به شما اجازه داده است که دعا کنید. از او بخواهید، دعوتش کنید  وَ ٲنتُم مُوقِنونَ بالاِجابَه   دعایتان اجابت شده است که دعا می کنید. یعنی اجابت، قبل از دعاست. یک وقت نگویید هرچه دعا می کنیم مستجاب نمی شود. اگر خدا نمی خواست، شما نمی توانستید دعا کنید. وقتی با حال دعا با خدا حرف می زنیم، این را خدا خواسته که نصیب ما شده است.   اُدعُوالله وَ ٲنتُم مُوقِنونَ بالاِجابَه  یعنی مٶمن به اجابت هستید. قلب شما متوجه او شده است. بی جهت دستها را بالا نگرفته ایم، خودش اوّل اجابت کرده است، بعد ما دعا کردیم. او اجابت کرده بود، بعد دست ما بالا آمد. تا خواست بدهد دست ما هم آمد بالا و گفتیم خدایا بده. مانند فرد محتاج تا یکی دستش برود داخل جیبش، سریعاً می ایستد. حتّی اگر در حال حرکت سریع باشد، می گوید دستش رفت داخل جیبش، معلوم است می خواهد چیزی بدهد. خدای مهربان دستش داخل جیبش رفته است که دست شما بالا می رود وگرنه بی جهت که دست شما بالا نمی رود. شک نداشته باشید، حرف سست نزنید، که بگویید معلوم نیست دعای ما به اجابت رسید یا نه!

از آن طرفش را هم می گوید: اِعْلَمُوا  با خبر باشید،  ٲنَّ اللهَ لایَستَجیبُ دُعاءً مِنْ قَلْبِهِ غافِلٍ   دلی که غافل باشد، دعایش مستجاب نمی شود. کلام را به خدا نمی رساند. خیلی شُل صحبت می کند، قلبی که غافل است دعا نمی کند. نمی داند چه چیزی برایش خوب است، نمی داند چه چیزی بخواهد، اصلاً به ندانستن هم نمی رسد چون قلب غافل است و دل جای دیگر است... این روایت می گوید آن که دلش این طرف و آن طرف است، دعایش بالا نمی رود. گاهی دعا یک آسمان بیشتر بالا نمی رود. گاهی دو آسمان و سه یا چهار آسمان، و متوقف می شود. مثل یک جرثقیل که باید درست کار گذاشته شود تا شیء را سالم به بالا برساند، دستگاه دل را هم باید قشنگ درست کرد تا دعا به مقصد برسد. البتّه شما نمی توانید این کار را بکنید، خدا این کار را انجام می دهد.

پس اوّل روبرویت را قشنگ خلوت کن. اگر بدهی به کسی داری بپرداز. اگر استغفار برای گناه داری استغفار کن. اوّل فکر کن ببین اگر راه فرج دیگری داری، اگر کس دیگری هست که کارت را انجام دهد، سراغ او برو. امّا اگر دیدی هیچکس نیست، با ادب دستهایت را بالا بگیر و از خدای خودت چیز بخواه…

مرحوم محمد اسماعیل دولابی، جلد 2 طوبای محبت