ان شالله صابر باشید. هروقت در تنگنا قرار گرفتید، خدا کمکتان می کند. خدا غفور است، بزرگ است، صانع است. بیشتر از خودمان، ما را دوست دارد. منتهی دوست دارد که ما دعا کنیم تا خودمان بهره ببریم. می گوید من کار خودم را می کنم، شما هم مرا یاری کنید، یعنی دعا کنید. خدا که یار نمی خواهد، "یاری" یعنی بیایید هم مسلک من بشوید. غفّار باشید، ستّار باشید. خداوند محتاج کسی نیست. او کارهای خوب انجام می دهد، شما هم اگر کارهای خوب انجام بدهید، خدا را یاری داده اید.
حضرت اباعبدالله علیه السّلام احتیاج به مردم نداشت، امّا این که فرمود "مرا یاری کنید" یعنی مسلک مرا یاری کنید، مقصد مرا یاری کنید، همکار و همراه من شوید. شما وقتی نماز می خوانید، انبیا و اولیا را کمک کرده اید. وقتی کار خوب انجام می دهید، آنان را یاری داده اید. هر مسلکی که هرکس دارد، اگر شما هم از آن پیروی کنید، او را یاری کرده اید. آیا نفرموده اند که دشمنان ما را یاری نکنید؟ غذای دشمنان ما را نخورید؟ مسلک دشمنان ما را رفتار نکنید؟
هرکس دوست اهل بیت علیهم السّلام را دوست بدارد، ائمّه را هم دوست دارد. هرکس دوستان اهل بیت را دشمن بدارد، دشمن آنان هم شمرده می شود، ولو یک دقیقه باشد. امیدوارم کسی دشمن مومنین و دوستان اهل بیت نشود. اللّهُمَّ ارْزُقْنا حُبَّکَ وَ حُبَّ مَن یُحِبُّکَ خدایا محبّت کسانی که تو را دوست دارند به من عطا کن. یعنی دوستی مومنین موجب دوستی خدا و ائمّه می شود. این نکته ی بسیار مهمّی است که باید از روز اوّل، اساس باشد. اگر شاگردان یک کلاس همدیگر را دوست داشته باشند، می دانید معلم چقدر کیف می کند. همه یک نفس و یک جهت می شوند. خدا و رسولش هم دوست دارند مومنین به یکدیگر علاقه داشته باشند...
مرحوم محمد اسماعیل دولابی، جلد 2 طوبای محبت
بسیار زیبا بود .ممنونم دوست عزیز