جاودانگی...

این هفته بحث در مورد "خالدون" بود و صحبت با آیات مربوط به جاودانگی در آتش شروع شد:

آیه 39 سوره بقره:   " وَالَّذِینَ کَفَرواْ وَکَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُولَـئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

و آنان که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل آتشند و در آن ماندگار"

آیه 81 سوره بقره: " بَلَى مَن کَسَبَ سَیِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیـئَتُهُ فَأُوْلَـئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

آرى، هر کس کار بدى کند و گناه سراسر وجودش را فراگیرد، چنین کسانى دوزخى‏اند و هم ایشان در آن ماندگارند"

معلم با اشاره به اینکه تکذیب از علل خالد شدن در آتش هست، گفت: اینکه انسانی یه کار خطا رو خوب جلوه بده و به دیگران اون کار رو به عنوان کار صحیح ارائه بده خیلی خطرناکه. معلم گفت اینکه بدونیم کاری اشتباه و گناهه ولی اون رو مرتکب بشیم، طغیان و عصیان در مقابل خداست ولی تکذیب غلط بودنش نیست. تکذیب خیلی خطرناکه چون جای غلط و درست رو عوض می کنه. و در تعریف کفر گفت "کفر" اینه که حقیت رو بپوشونیم، بدونیم حق چیه ولی بپوشونیمش. معلم گفت کنار گذاشتن قرآن و مفاهیمش باعث میشه حقیقت پنهان باشه و افراد بهش دسترسی پیدا نکنن و کفر همه جا رو بگیره! ما مسئولیم در همون حدی که حقیقت رو میدونیم و میفهمیم، آشکارش کنیم و به دیگران هم ارائه بدیم.

معلم گفت غیر از زندگی آدم ها، عده ای از اونا مرگشون هم مفیده. یه مسلمون واقعی، بیشتر میده تا بگیره و مصرف کننده ی صرف نیست. خدا میخواد کم کم قیمت بنده ها رو بالا ببره. به ما یاد میده که خودمون رو به کم نفروشیم، کم کم که قیمت رو بالا بردیم دیگه اصلا به هیچ قیمتی خودمونو نمی فروشیم پس همه چیز بی اهمیت میشه و راضی و راحت زندگی می کنیم.

در جواب سوالی، معلم گفت "دروغ مصلحتی" وجود نداره. امکان نداره مصلحت در چیزی باشه که از نظر خدا اشتباهه. معلم گفت "هلاکت" در گناهه نه اینکه بتونیم با امر "گناه" از هلاکت خودمون جلوگیری کنیم! معلم با اشاره به ایه ی 26 سوره یس " قِیلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ " گفت انسان های الهی نه تنها خودشون رو بلکه اطرافیانشون رو از آتش دور می کنن. این آیه نشون میده حتی زمانیکه مسئولیت ازشون برداشته شده و دارن وارد بهشت میشن هنوز نگران دیگرانن و آرزو می کنن که ای کاش اونها هم میفهمیدن و راه صحیح رو انتخاب می کردن!

معلم در جواب سوال ضحی که پرسید "چرا گاهی ما منظور یه صحبتی از قرآن یا یه سخنران یا مشاور رو نمی فهمیم؟" گفت ما گاهی سعی می کنیم چیزهایی رو نشنویم چون برامون مسئولیت ایجاد می کنه یا اینکه وظیفه ای به عهده مون قرار می گیره که ترجیح میدیم در موردش چیزی ندونیم و خودمون رو درگیر نکنیم، پس تلاشی نمی کنیم برای فهمیدن این موضوعات!!