یه بار معلم می گفت: با آدم ها بدون سند و مدرک صحبت نکنید و از هیچ کس حرفی رو بدون اساس نپذیرید. اگر کسی با شما شروع به بحث کرد، بهش تذکر بدین که نظرات خودش رو ارائه نکنه بلکه مهم شواهد عینی است و باید evidence ارائه کنه! در هر بحثی، بدون پافشاری و تعصب اجازه بدید طرف مقابل همه حرفاش رو بزنه، جبهه گیری نکنید و خودتون رو کاملاً مشتاق و علاقمند نشون بدین تا صحبتش رو کامل کنه! سعی کنیم توی بحث ها حس مثبتی رو به همدیگه القا بکنیم تا همه متقاعد بشن که بحث ما از سر دلسوزی و محبته و قصدی جز رفع اشکالات همدیگه نداریم (قصد طرفین رو کم کنی و لجبازی نباشه)...
چقدر بدم میاد از دلسوزیهایی که پشتش قصد و غرضی خوابیده!
میگن اولین نشانه یک بیشعور اینه که میگه اینو برای خودت میگم باور کن به نفعته!
برگرفته از کتاب بیشعوری!
سلام عزیز دلم. فکر کنم منظورت این نبوده که فقط خودتون رو مشتاق و علاقه مند نشون بدید، در واقع مشتاق و علاقه مند به شنیدن باشید، مخصوصا حرف مخالف. چون هر کسی می تونه به آدم چیزی یاد بده، مخصوصا اگه مخالف نظر آدم باشه و آدم تاب این مخالفت رو بیاره.
به امید دیدار