این هفته، آیه هشتم سوره فاطر رو خوندیم:
أَفَمَنْ زُینَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یضِلُّ مَنْ یشَاءُ وَیهْدِی مَنْ یشَاءُ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یصْنَعُونَ(فاطر/8)
آیا کسی که عمل بدش برای او آراسته شده و آن را خوب و زیبا میبیند؟! خداوند هر کس را بخواهد گمراه می سازد و هر کس را بخواهد هدایت میکند؛ پس جانت به خاطر شدت تأسف بر آنان از دست نرود؛ خداوند به آنچه انجام میدهند داناست!
بحث زینت داده شدن اعمال زشت برای انسان، تداعی کننده ی قسم ابلیس بود:
قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَیتَنِی لَأُزَینَنَّ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَلَأُغْوِینَّهُمْ أَجْمَعِینَ(الحجر/39) إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ(الحجر/40)
گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختی، من در زمین در نظر آنها زینت میدهم، و همگی را گمراه خواهم ساخت، مگر بندگان مخلصت را.»
و یا آیه ای که زینت های روی زمین رو ابزاری برای سنجش نیکو عمل کردن انسان ها می دونه:
اِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا(الکهف/7)
ما آنچه را روی زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل میکنند!
و آیه ی دیگری که زینت ها رو نام می بره و گوشزد می کنه اونها فقط برای گذروندن حیات دنیوی لازمند نه بیشتر و بازگشت نیکو به نزد خداست:
زُینَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ(آل عمران/14)
محبت امور مادی، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهای ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ اینها سرمایه زندگی پست است؛ و سرانجام نیک نزد خداست.
بحث مفصلی راجع به مصادیق این زینت ها توی زندگی مون کردیم و دعا کردیم بتونیم زشتی ها رو زشت ببینیم و زیباشناس باشیم! فکر کردیم اگر جای زشت و زیبا در چشم و قلبمون عوض بشه، خیلی سخت میشه راه رو پیدا کرد... همون طور که در جامعه خطرناکه ارزش ها جا به جا بشه...
قسمت دوم آیه " فَإِنَّ اللَّهَ یضِلُّ مَنْ یشَاءُ وَیهْدِی مَنْ یشَاءُ " بحث همیشگی " جبر و اختیار " رو به راه انداخت و زینب خیلی شاکی بود از لحن خدا در چنین آیه هایی !!
البته صحبت کردیم در مورد قوانین خدا و نشانه ها و هدایت هایی که تاکید کرده برای ما فرستاده. اینکه خدا به زور نخواسته همه ایمان بیارن و جامعه یکدست بشه، بلکه به اعمال ما چشم دوخته:
وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَکِنْ یضِلُّ مَنْ یشَاءُ وَیهْدِی مَنْ یشَاءُ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ(النحل/93)
و اگر خدا میخواست، همه شما را امت واحدی قرارمیداد؛ ولی خدا هر کس را بخواهد گمراه، و هر کس را بخواهد هدایت میکند! و یقینا شما از آنچه انجام میدادید، بازپرسی خواهید شد!
وَلَوْ شَاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا یزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ(هود/118)
و اگر پروردگارت میخواست، همه مردم را یک امت قرار میداد؛ ولی آنها همواره مختلفند.
ولی اگر هم کسی غیر خدا رو انتخاب کنه، از نعمت های خودش محرومش نمی کنه بلکه دنیا رو بهشون میده :
وَلَوْلَا أَنْ یکُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ یکْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُیوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَیهَا یظْهَرُونَ(الزخرف/33)
اگر سبب نمیشد که همه مردم امت واحد شوند، ما برای کسانی که به رحمان کافر میشدند خانههایی قرار میدادیم با سقفهایی از نقره و نردبانهایی که از آن بالا روند.
در نهایت بحث کامل و مفصل این موضوع به جلسه ی بعد موکول شد تا همه بیشتر روی این موضوع در قران تمرکز کنند و نتیجه ی بهتری حاصل بشه ان شاءلله...
فضای معنوی در آیاتی که گفته شده : به هر که بخواهد روزی می دهد و یا هر که را بخواهد هدایت می کند - کمی متفاوت است برای آنکه به لحن آیه رهنمون بشیم باید اشاره کرد این آیات در زمانی نازل شده که یه عده ای از یهود فضای فکری مسلمونا رو تخریب می کردن و میگفتن که خداوند همه روزی ها و محبت هاش برای قوم برگزیده قرار داده شده و الان هم دست خدا بسته شده و نمی تونه زیر حرفش بزنه و این موهبت رو به قوم دیگری بده. اونوقت خدا آیه نازل کرده که من به هر که بخواهم روزی بیشمار می دم و ...
ممنون از نکته ای که گفتید. البته آیات با این مضمون زیاد و مختلف اند...
واقعا تاسف آوره!
لینک خبر هنوز روی سایت تابناک وجود داره اما عنوان خبر حذف شده. در اولین لحظه ای که گذاشته شد تونستم لینکشو بردارم
این داستان شما رو یاد چی میندازه